آسمان
چندین هزار قرن از سر گذشت «عالم»و «آدم»گذشته است،
وین کهنه آسیای گران سنگ آسمان،
بی اعتنا به ناله ی قربانیان خویش،
آسوده گشته است،
در طول قرنها فریاد، دردناک اسیران خسته جان
بر می شد از زمین،
شاید که از دریچه ی زرین آفتاب،
یا از میان غرفه سیمین ماهتاب،
آید برون سری،
اما.....
هرگز نشد گشوده از این آسمان دری.
فریدون مشیری